Geschiedenis van dakbedekking
De Nederlandse beheersing van water is alom bekend, maar deze expertise gaat verder dan alleen dijken en polders. Het is ook te zien in de evolutie van dakbedekking, waarbij we van oude en eenvoudige methoden zoals mastiek zijn geëvolueerd naar moderne materialen zoals EPDM.
Mastiek: De Eenvoudige Beginjaren
De geschiedenis van dakbedekking gaat terug tot de oudheid. In Nederland en andere delen van Europa maakte men vaak gebruik van mastiek, een kleverige substantie gemaakt van boomhars, als een vroege vorm van dakbedekking. Deze methode was effectief om water buiten te houden, maar had zijn beperkingen, vooral op het gebied van duurzaamheid. Mastiek werd vaak aangebracht op houten of rieten daken en vereiste regelmatig onderhoud en herstellingen.
Bitumen: Een Stap Vooruit
Bitumen, een donkere, kleverige substantie afkomstig van aardolie, werd de volgende stap in de evolutie van dakbedekking. Dit materiaal bood verbeterde waterbestendigheid en duurzaamheid in vergelijking met mastiek. Bitumen kon worden aangebracht als rollen dakbedekking of als bitumineuze dakpannen. De komst van bitumen betekende dat daken langer meegingen en minder onderhoud vereisten.
Moderne Tijden: EPDM Dakbedekking
Tegenwoordig heeft de dakbedekkingsindustrie een grote sprong voorwaarts gemaakt met de introductie van EPDM dakbedekking. EPDM is een synthetisch rubbermateriaal dat uitblinkt in duurzaamheid en waterdichtheid. Het is bestand tegen extreme temperaturen en weersomstandigheden, en het heeft een levensduur van tientallen jaren.
EPDM is een populair materiaal geworden voor platte daken en heeft zelfs zijn weg gevonden naar groendaken vanwege de uitstekende waterdichte eigenschappen. Het is flexibel en gemakkelijk te installeren, waardoor het de voorkeur heeft van zowel aannemers als eigenaars.
